WYBÓR PSA
Zapadła decyzja – chcemy psa!
Rasowy? Mieszaniec? Szczenię? Dorosły? Suczka czy piesek? Skąd?
Te pytania powinniśmy sobie zadać na samym początku.
Oczywiście, czasami wybiera za nas los i przypadek sprawia, że mamy nowego psiaka nagle, a on doskonale wpasuje się w nasz tryb życia i będziemy wszyscy szcześliwi… Ale jeśli chcemy wybrać, to możemy zrobić to z głową.
Po pierwsze – rasowy czy mieszaniec?
Decydując się na psa rasowego najpierw powinniśmy nieco poczytać, poszukać dobrej hodowli i najlepiej zasięgnąć opinii innych właścicieli danej rasy. Oczywiście, w danej rasie mogą być zwierzęta różniące się znacznie między sobą, jednak prawdopodobieństwo otrzymania danej cechy jest wyższe.
Jeśli jesteśmy aktywni, lubimy ruch i wolne dni spędzamy na wielogodzinnych spacerach lub bieganiu, to np buldog angielski nie będzie dla nas najlepszym wyborem. I odwrotnie – jeśli czas wolny po pracy lubimy spędzać w domu na kanapie z ulubionym filmem – aktywny terier wymagający zajęcia czy inny energiczny pies nie będzie z nami szczęśliwy.
Psy rasowe należy pamiętać, że są też predysponowane do niektórych chorób. Wybierając przebadanych, zdrowych rodziców i dobrą hodowle mamy większe prawdopodobieństwo na zdrowego psiaka.
W obrębie samego miotu dobry hodowca powinien nam opowiedzieć jakie są różnice między poszczególnymi zwierzętami i pomóc dobrać najlepszego dla nas. Oczywiście, możemy też wybierać starym sprawdzonym przez miliony sposobem „który pierwszy podejdzie” i nas chwyci za serce. ????
Mieszańce z kolei możemy adoptować ze schroniska, z domu tymczasowego lub z innego źródła, które ma psiaka do oddania. Z reguły udaje się mniej więcej określić czy maluch wyrośnie na dużego psa czy będzie raczej mały. Nie znamy jednak jego dziadków, czasem i rodziców – nie wiemy jaki mieli temperament lub na co chorowali. Nie mniej takie psiaki z pewnością są również doskonałymi towarzyszami!
Szczenię czy pies dorosły?
Biorąc pod swój dach szczenię – musimy je od samego początku wszystkiego nauczyć. Ma to swoje wady i zalety. Możemy ukształtować malucha od samego początku, ale nie ominie nas nauka czystości/nie niszczenia w domu etc. Dorosły pies z reguły zasady te zna,a nawet jeśli nie, to „wiemy, na co się piszemy” czyli wiemy jak wygląda i mniej więcej możemy określić charakter danego psa.
Suczka czy piesek?
Pierwsza różnica to rozmiar – sunie bywają czasami zdecydowanie mniejsze, niż pieski. Z reguły sunie są bardziej „rodzinne”, mniej dominujące i są wrażliwsze. Samce bywają bardziej pewne siebie. Chormony możemy pominąć, ponieważ w prawidłowym czasie wykastrowany pies zupełnie nie będzie się interesował suczkami, a wysterylizowana suczka nie będzie miała cieczek.
Oczywiście, jak to w życiu bywa – kwestie osobnicze czasem biorą górę i nasz „egzemplarz” może akurat nie być typowy ????
Autor: tech. wet. Alicja Buzikiewicz Hewelt
